خیلی ها در این فکر هستند که سیستم عامل لینوکس یک سیستم عامل بسیار سخت ٬ بدون مفهوم ٬ گنگ و گیج کننده است ! در صورتی که باید بگویم سخت در اشتباهید !
لینوکس همانند ویندوز و مک او اس یک سیستم عامل بسیار ساده و البته حرفه ای است که شما هر تغییراتی که دوست داشته باشید را میتوانید روی آن اعمال کنید .
حال چند نمونه از اینترفیس های لینوکس را با هم خواهیم دید و به اختصار به توضیح آنها میپردازیم .
لینوکس را بدون ریسک در محیط زنده امتحان کنید !
یکی از کاربردیترین توانمندیهای لینوکس، در این مساله خلاصه میشود که کاربر قادر است بدون نصب آن بر روی سیستم و اعمال هیچ تغییری، با قرار دادن دیسک یا بارگذاری از روی حافظه فلش، آن را بر روی محیط زنده مورد آزمایش قرار دهد. در این حالت کافی است ایمیج توزیع لینوکس مورد نظر خود را (که قابلیت دیسک زنده در آن تعبیه شده باشد) بر روی یک حافظهی USB رایت کرده و سپس آن را همچون CD/DVD نصب ویندوز بوت کنید. پس از بوت شدن لینوکس، به شما دو گزینه یکی برای ورود مستقیم به مراحل نصب و دیگری برای استفادهی آزمایشی از دیسک زنده و آشنایی با محیط توزیع ارائه میشود که بنا بر انتخاب خود میتوانید از آنها بهره ببرید. زمانی که محیط زنده را انتخاب میکنید، میزکار پیشفرض سیستمعامل درست همانند زمانی که بر روی حافظهی فلش یا بر روی سیستم نصب شده باشد در حافظهی رم بارگذاری خواهد شد. در این مرحله شما میتوانید همهی بخشهای سیستمعامل را بدون نگرانی از بابت ایجاد هرگونه مشکل در سیستم خود مورد استفاده و آزمایش قرار دهید. البته در نظر داشته باشید که در صورت وارد شدن به پارتیشنهای ویندوز هرگونه حذف یا تغییر در فایلها که توسط خودتان صورت گیرد در سیستم نیز اعمال خواهد شد. این موضوع، دیسک زندهی لینوکس را به ابزاری بسیار کارآمد برای رفع مشکل و نجات سیستم در زمانی که سیستمعامل اصلی با مشکل مواجه شده تبدیل میکند. بنابراین همراه داشتن یک دیسک زندهی لینوکس میتواند در موارد حساس کمک بسیار بزرگی برای شما باشد.
در دیسک زنده شما آزاد هستید که هر تعداد اپلیکیشن که دوست داشته باشید نصب کنید، تنظیمات سیستمعامل را دستکاری کرده و زیر و بم محیط کاربری را پیش از نصب واقعی بر روی دستگاه امتحان کرده و بر آن مسلط شوید. تمام این تغییرات تنها در حافظهی رم شما ذخیره خواهند شد و همگی به محض بارگذاری مجدد سیستم به حالت اول باز خواهند گشت. این شیوه همچنین راهکار بسیار مناسبی برای امتحان کردن سازگاری سختافزارها است چرا که دیسک زنده، همان تجربهی کاربری کامل را که پس از نصب دریافت خواهید کرد در اختیار شما میگذارد. بنابراین چک کردن اینکه آیا همه چیز به خوبی در سیستم جدید کار خواهد کرد به سادگی آب خوردن خواهد بود. البته این روزها احتمال اینکه یک قطعهی سختافزاری آنگونه که انتظار میرود عمل نکند بسیار اندک است.
نیاز به نصب درایور ها تقریبا نیست !
احتمالا از خود میپرسید که «چطور بدون نصب کردن درایورها قرار است سختافزار خود را در لینوکس آزمایش کنیم؟» لازم است بدانید که ساختار لینوکس (کرنل) کاملا از ویندوز متفاوت است. یکی از این وجه تمایزها در این مساله نهفته که درایورها در لینوکس بخشی از کرنل بوده و همراه با هسته ارائه و بروزرسانی میشوند؛ در حالی که در ویندوز، درایورها در فضای کاربری نصب میشوند. بنابراین در لینوکس درایورها بدون نیاز به دخالت کاربر از پیش آمادهسازی شدهاند و تقریبا همه سختافزارها شناسایی خواهند شد. وبکم، میکروفون، چیپست وایرلس، کارت گرافیک، کارت صدا، کارتخوان SD، همه و همه به محض اینکه لینوکس را بر روی سیستم اجرا کنید آماده ی فعالیت هستند. بنابراین نیاز به نصب دستی یک درایور یا شناخته نشدن یک سختافزار در لینوکس بسیار نادر است.
در صورتی که از توزیع اوبونتو یا یکی از توزیعهای مبتنی بر آن استفاده کنید، یک ابزار مخصوص نیز برای نصب سختافزارهایی که درایور آنها نیاز به نصب دستی داشته باشد در اختیارتان قرار خواهد داشت. این ابزار هر درایور اختصاصی و انحصاری که برای سختافزارهای شما در دسترس باشد را نیز به شما نشان خواهد داد تا اگر کارت گرافیک شما با درایور پیشفرض، کند به نظر میرسد یا در اتصال به وایرلس مشکلی دارید، بتوانید تنها با یک کلیک از درایورهای جایگزین بهرمند شوید.